ต้นเหตุแห่งการใช้ชีวิตร่วมกันของคนสองคน นั่นคือ ความรัก
และวันนี้ วันที่คนสองคนสามารถสิ้นสุดระยะเวลาในการใช้ชีวิตร่วมกัน ก็คือ ความรัก
ตลอดระยะเวลากว่า 7 ปี ที่ดิฉันใช้ชีวิตร่วมกับผู้ชายคนนี้ ผู้ชายที่ดิฉันเคยคิดเอาไว้ว่าจะใช้เวลาทั้งหมดของชีวิตเพื่อเค้า ดิฉันจะอดทน ดิฉันจะพยายาม ดิฉันจะต่อสู้ และไม่ท้อแท้กับปัญหาอะไรทั้งนั้น เพราะดิฉันมีจุดยืนเรียบร้อยแล้ว จุดยืนนี้ ดิฉันไม่ได้ทำเพื่อเค้า หรือเพื่อตัวดิฉัน แต่ดิฉันทำเพื่อลูกของดิฉัน
ครั้งหนึ่งเคยคิดว่า ไม่ว่าอะไรจะเกิดขึ้นดิฉันก็จะอดทน เพื่อที่จะดึงเค้าไว้ให้สามารถอยู่ร่วมกันกับดิฉันและลูกได้ ดิฉันอยากให้ลูกโตขึ้นมาในครอบครัวที่อบอุ่น ที่มีทั้งพ่อและแม่ แต่เมื่อวันเวลาได้ผ่านพ้นไป ความอดทนที่ดิฉันมีต่อเค้า การให้อภัยที่ดิฉันมีให้เสมอมา มันคงไม่เพียงพออีกต่อไปแล้ว ที่จะดึงให้ดิฉันสามารถอยู่ร่วมกับผู้ชายคนนี้ได้
เค้าทำให้ดิฉันต้องอับอาย ด้วยการไปหยอกเย้ากับลูกน้องในบริษัท ซึ่งไม่ใช่แค่คนเดียว แต่เป็นหลาย ๆ คน ก็มีทั้งคนที่สมยอม และไม่สมยอม แต่เชื่อไม๊ความลับไม่มีในโลกจริง ๆ กี่ร้อยกี่พันครั้งแล้วที่เค้านอกใจดิฉัน และดิฉันให้อภัย เพราะคิดว่า ยังไงก็พ่อของลูก แต่รู้สึกการให้อภัยของดิฉันมันคงง่ายเกินไป ก็เลยทำให้คน ๆ นี้สำนึกไม่ได้สักที
ครั้งล่าสุดเลวร้ายจนถึงขั้นไม่กล้าไปทำงาน เพราะไปยุ่งกับผู้หญิงที่มีสามีแล้ว และผู้หญิงเค้าก็ไม่ยอม ต้องลงทุนลาออกจากบริษัทที่งานก็สบาย ๆ เดือนละ หมื่นกว่าบาทซะเฉย ๆ ไม่บอกเหตุผล บอกแค่ว่าเบื่อ แต่จริง ๆ แล้วเค้าไม่กล้าไปสู้หน้ากับคนในบริษัทต่างหากล่ะ
ดิฉันไม่ต้องไปตามหาเรื่องราวที่เกิดขึ้นเลยนะ ทุก ๆ อย่างมันเหมือนกับต้องการวิ่งมาหาดิฉันเพียงคนเดียว เพื่อให้เราได้รู้ เพื่อให้เราตาสว่าง เพื่อให้เราได้รู้ว่า เวลาของเราและเค้ามันหมดลงแล้วแหล่ะ ดิฉันคิดว่า ดิฉันคงชดใช้เวรกรรมให้เค้าจนหมดแล้วแหล่ะ เพราะเมื่อเช้าก็ขอกรวดน้ำคว่ำขัน ยกบุญกุศลที่เคยทำมาทั้งหมดในทุกชาติที่ผ่านมา ดิฉันยกให้เลย ขอให้จบเวรจบกรรมตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป
ดิฉันอาจจะไม่ใช่ภรรยาที่ดีพอ สามีจึงสามารถคิดนอกใจได้ตลอดเวลาที่ผ่านมา ไม่เคยมีครั้งไหนเลยที่เค้าไม่นอกใจ ที่สำคัญนะ ดิฉันจับได้ แต่ทำอะไรไม่ได้ เพราะถ้าพูดแรงก็จะต้องทะเลาะกัน ให้คุณแม่่ของเรากับลูกชาย ไม่สบายใจ ดิฉันต้องอดทน แต่พอมาถึงวันนี้ ดิฉันกำลังถามตัวเองว่า ดิฉันจะทนทำไม กับผู้ชายแบบนี้ เค้าเคยทำอะไรให้ดิฉันบ้างไม๊ เคยมีความมั่นคงในชีวิตให้บ้างไม๊ เคยคิดจะทำอะไรด้วยสองมือโดยไม่ขอคนอื่นบ้างไม๊
คำตอบคือ ไม่มี เค้าไม่เคยแม้แต่จะเห็นใจดิฉัน แล้้วดิฉันอยากรู้ว่า ดิฉันจะทนไปทำไม กับคน ๆ นี้ คนที่เค้ารักตัวเอง รักความคิดของตนเองมากกว่าที่จะรักษาเกียรติให้เราบ้าง
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น